DIMO-STONI TENIS

OSLOBOĐENJE 15.01.2018
Povodom 70 godišnjice USD  B O S N A
Piše: Ibrahim Uštović

Dimo Bilić
od pionirskog do svjetskog šampiona

Dimo je iskazao vanserijski talent u stonom tenisu, a osvajanje
titule pionirskog šampiona Sarajeva je opredijelilo njegovu izuzetno blistavu sportsku karijeru da traje preko 65 godina.

U okviru USD BOSNA u sedamdeset godina djelovanja, potekle su i razvile se generacije vrhunskih sportista koje su predvodili izuzetni asovi pojedinih sportskih grana na čijim rezultatima počiva ugled BOSNE kao, dosad, neprevaziđenog lidera BH sporta.
Dimitrije Dimo Bilić je 1953, kao dvanaestogodišnjak, na prvom otvorenom prvenstvu
Sarajeva u stonom tenisu osvojio titulu pionirskog prvaka.
SPORTSKA PORODICA
Sportski život u Sarajevu je u to vrijeme bio veoma razvijen, a dodatan motiv za Dimu
je bio i to što su njegova dvojica starije braće Risto i Nikola već bili poznati sportisti.
Risto u rukometu, a Nikola-Noka je bio član prve ekipe košarkaškog kluba BOSNA,
profesionalni radni vijek posvetio je sportskom novinarstvu, a danas je doajen ove profesije.
Dimo je iskazao vanserijski talent u stonom tenisu, a osvajanje titule pionirskog šampiona Sarajeva je opredijelilo njegovu, kasnije će se ispostaviti, izuzetno blistavu sportsku karijeru koja, što je poseban fenomen neprekidno traje preko 65 godina sve do današnjih dana.
Izgleda da je sudbina velikih istinskih sportista da su takmičarski rezultati samo jedan dio njihovog sportskog izraza, a da je potreba za življenjem po principima i za vrijednosti sporta sastavni dio njihovog identiteta i integriteta ostvarenog kroz iskušenja stvaranja vrhunskih rezultata.

Bilans izuzetnih rezultata u igračkoj karijeri Dimitrija Bilića je zaista impozantan.
Uspjesi u pionirskoj konkurenciji bili su samo nagovještaj vrhunske karijere.
Novine su zabilježile da je 1956 godine Dimitrije Bilić postao prvak Mješovite gimnazije bez izgubljenog seta i da je uvršten među 10 najboljih sportista srednjoškolaca u Sarajevu.
Već u to vrijeme, najmlađi je član veoma kvalitetne ekipe  STK BOSNA.
U Bosni, kroz jaku konkurenciju, njegov talent dolazi do punog izražaja, demonstrira
i ističe se savremenim načinom igre u kojem preovladava aktivan-ofanzivni princip.
Takav način igre mu je obezbjedio da u narednom periodu postane peterostruki
prvak BiH, od juniora, seniora, u igri parova i mješovitih dublova, kao i u ekipnoj konkurenciji sa Bosnom.
Dimo Bilić je prvi stonoteniser iz BiH koji se plasirao među osam najboljih u Jugoslaviji. Zanimljivo je da je na tom takmičenju, a bilo je to državno prvenstvo, održano u Nišu pobjedio jednog od najboljih tadašnjih igrača Evrope Vojislava Markovića, reprezentativca Jugoslavije, koja je 1968 postala evropski prvak.
Godine 1966 Dimo je kapiten ekipe, kada po prvi put stonoteniseri Bosne osvajaju Kup Jugoslavije do tada najveći uspjeh bosanskohercegovačkog stonog tenisa.

Uvijek biti najbolji
Uporedo sa obavezama vrhunskog sportiste, Dimo je završio Ekonomski fakultet.
Biti najbolji, bila je deviza Dime Bilića, na svim takmičenjima, turnirima i prvenstvima, gdje god da se pojavio, i takav pristup igri mu je omogućio da postane: juniorski prvak države, univerzitetski državni prvak, deset godina je uvrštavan među deset najboljih igrača Jugoslavije, koja je u to vrijeme bila stonoteniserska velesila, pobjednik Internacionalnog turnira u Varšavi (Poljska 1969), kao i zlatna medalja na Internacionalnom turniru u Sofiji (Bugarska).
Zajedno sa klupskim kolegom Miloradom Živanovićem bio je jedini bh predstavnik na Svjetskom prvenstvu 1973 godine u Sarajevu.
Profesionalnu karijeru Dimo Bilić je nastavio u Njemačkoj, gdje je angažovan u Berlinu u prvoligašku  ekipu Hertha, sa kojom je ostvario izvaredne rezultate.
Nakon izvjesnog vremena izabran je za trenera stonoteniskog saveza Berlina, redovan je učesnik evropskih i svjetskih prvenstava veterana i do sada je dva puta vicešampion svijeta i jednom šampion, na evropskim prvenstvima osvojio je pet zlatnih medalja.
Interesantno je spomenuti da je on jedan od najuspješnijih takmičara na Evropskim i Svjetskim prvenstvima za veterane. Ukupno je osvojio 21 medalju.

Empatija i humanizam odlike su cjelokupnog Diminog angažmana u svakom vremenu, a tokom rata svojim prijateljima u Sarajevu dostavio je znatnu količinu humanitarne pomoći.
Zanimljivo je i to da je Bilić već osam godina besplatno trener ekipe formirane u najvećem njemačkom zatvoru, a što je posebna zanimljivost, ta ekipa se takmiči u zvaničnoj ligi berlinskog saveza i sve utakmice igra na „domaćem terenu”.
Ovo kratko kazivanje o sportskoj karijeri Dimitrija Bilića koji je život posvetio stonom tenisu, još je jedno svjedočenje o neprolaznosti temeljnih vrijednosti sportskog života započetog u Bosni i među bosnašima.